Achtergrond info: ik heb al sinds 2010 buikklachten en er is nooit een oorzaak gevonden

Ik heb emetofobie eigenlijk al jaren. Ik heb altijd gehad dat als ik iemand hoorde of zag overgeven het vreselijk vond. Of als ik hoorde dat iemand buikgriep had, dan dacht ik meteen: ojeej, hoop niet dat ik het ook krijg.

Maar sinds begin dit jaar is het echt zooo veel erger geworden. Echt niet normaal.
Ook omdat ik vaak paniekaanvallen heb sinds 2014, is mijn leven een beetje een zooitje. Paniek door misselijkheid en door de paniek juist nog misselijker. Ik word er echt helemaal gek van.
Ik ben nu zo vaak misselijk dat het echt mijn leven belemmerd. Als ik nu hoor dat iemand heeft moeten overgeven krijg ik meteen een paniekaanval waardoor ik misselijk word en dus denk: zometeen heb ik t ook.
Ik hoef maar naar een verjaardag te gaan ofzo of naar de bioscoop, en ik krijg al een paniekaanval waardoor ik misselijk wordt. Echt 7 op de 10 keer als ik ergens heen ga krijg ik al een paniekaanval.

Ik heb ook het idee dat bijna iedereen in mijn omgeving denkt van stel je niet aan.
Hebben ze nooit gezegd maar zo voelt het.

Dit is het zo'n beetje denk ik.

_________________
27 jarige vrouw die van Disney, gamen en tekenen houdt

Emetofobie sucks